కృష్ణాష్టమి నాడు భక్తులు పగలంతా ఉపవాసం ఉండి, సాయంకాలం శ్రీకృష్ణుని పూజిస్తారు. శ్రావణ మాసంలో లభించే పళ్ళు, శొంఠి, బెల్లం కలిపిన వెన్న, పెరుగు, మీగడ స్వామికి నైవేద్యం పెడతారు. ఊయలలు కట్టి అందులో శ్రీకృష్ణ విగ్రహాల్ని పడుకోబెట్టి ఊపుతూ రకరకాల పాటలు, కీర్తనలు పాడతారు.
పుర వీధుల్లో ఎత్తుగా ఉట్లు కట్టి పోటీపడి వాటిని కొడతారు. అందుకే ఈ పండుగని 'ఉట్ల పండుగ' లేదా 'ఉట్ల తిరునాళ్ళు' అని పిలుస్తారు. భక్తిశ్రద్ధలతో శ్రీకృష్ణ జయంతి వ్రతంగా ఆచరిస్తే గోదానం చేసిన ఫలితం, కురుక్షేత్రంలో సువర్ణదానం చేసిన ఫలం దక్కుతుందని బ్రహ్మాండ పురాణం చెప్పింది. కలియుగంలో కల్మషాల్ని హరించి, పుణ్యాల్ని ప్రసాదించే పర్వదినం ఇదని కూడా వివరించింది.
భగవానుడు సామాన్య జనులమధ్య సామాన్య మానవుడి రూపంలో జన్మించి నివురుగప్పిన నిప్పులా దినదినాభివృద్ధి చెందుతూ ధర్మానికి ఆటంకం కలిగించే శక్తులను తనలో ఉన్న మధ్యాహ్న సూర్యకాంతితో ఒక మండించే శక్తిలా, ఆ దుష్టశక్తులను నశింపచేస్తూ సామాన్య జనులకు ఊరట కలిగిస్తూ మానవులందరు తిరిగి ఎలాకలిసి మెలిసి జీవించాలో జ్ఞానబోధను చేస్తూ ముందుకు సాగిపోతుంటారు.
ఆ బాలకృష్ణుడు దినదిన ప్రవర్థమాన మగుచూ తన లీలావినోదాదులచే బాల్యమునుండే, అడుగడుగునా భక్తులకు జ్ఞానోపదేశం చేస్తూ వచ్చినాడు. ఈ బాలకృష్ణుడు ఇంటింటా తన స్నేహితులతో వెన్నముద్దలు దొంగలిస్తూ వెన్నదొంగగా ముద్రవేసుకున్నాడు.
అలా వెన్నముద్దల దొంగతనంలో కూడా మానవులకు అందని దేవరహస్యం ఉందట. వెన్న జ్ఞానానికి సంకేతంగా చెప్తారు. పెరుగును మధించగా మధించగా కాని వెన్న లభ్యంకాదు కదా! అట్టి తెల్లని వెన్నను తాను తింటూ, ఆ అజ్ఞానమనే నల్లని కుండను బద్దలుకొట్టి మానవులలో జ్ఞానజ్యోతిని వెలిగించడమే కృష్ణ సందేశంగా భావించాలి అని చెప్తూ వుంటారు.
అలాగునే మరోచిన్నారి చేష్టలో మరో సందేశాన్ని చెప్తారు. గోపికలు కుండలలో ఇండ్లకు నీళ్లను యమునానదిలో నుండి తీసుకుని వెళుతూవుంటే, రాళ్లను విసిరిచిల్లు పెట్టేవాడట. అలా ఆకుండ మానవశరీరము అనుకుంటే ఆకుండలోని నీరు 'అహంకారం' ఆ అహంకారం కారిపోతేనేగాని జీవికి ముక్తి లభించదని ఇలా వారి లీలలోని అంతర్యాన్ని భాగవతోత్తములు వివరిస్తూ ఉంటారు.
ఇక చిన్న తనమునుండే అనేకమంది రాక్షసులను సంహరిస్తూ దుష్టశిక్షణ శిష్టరక్షణ కావిస్తూ కురుపాండవ సంగ్రామములో అర్జునునకు రథసారధియై అర్జునిలో ఏర్పడిన అజ్ఞానందకారాన్ని తొలగించుటకు "విశ్వరూపాన్ని" చూపించి గీతను బోధించి, తద్వారా మానవాళికి జ్ఞానామృతాన్ని ప్రసాదించాడు. ఇలా కృష్ణతత్త్వాన్ని కొనియాడి చెప్పుటకు వేయితలలు కలిగిన ఆదిశేషునికే సాధ్యముకాదని చెప్తారు.
ఇంకా, ప్రముఖ భాగవతోత్తములు మనకు అందించే సమాచారాన్ని బట్టి యిప్పటికి సుమారు 30వ శతాబ్దమునకు పూర్వం అంటే క్రీస్తు పూర్వం 3122లో ద్వారకా పట్టణమందు కృష్ణభగవానుడు నిర్యాణము చెందినట్లు తెలియుచున్నది. నాటినుండే కలి ప్రవేశముతో "కలియుగం" ఆరంభమైనదని చెప్తారు.
Janmashtami, or more popularly known as Krishna Janmashtami is the birthday of Lord Krishna which is celebrated with great fervor and zeal in India during the monsoon month. If we go by the Hindu calendar, this important day falls on the Ashtami or eighth day of the Krishna Paksh or dark fortnight of Bhadon month. No one actually knows when this festival originated! May be a thousand years back this festival found its foothold in our culture. One would actually come across various legendary stories and myths encircling the birth of Janmashtami.
Among all of them, the most widely accepted view is that Lord Krishna is the eighth incarnate of Lord Vishnu. We all have known from Mahabharata that the birth of Lord Krishna happened to kill the demon Kansa who happens to be his maternal uncle. Whenever there is some imbalance in the universe regarding peace and prosperity, it is said that Lord Vishnu comes to save the humanity from the hands of demons and goons.
Historians and scholars say that Lord Krishna took birth in a cellular jail in Dwapar Yug biologically to Vasudeva and Devaki. But Vasudeva had to cross the Yamuna River in a stormy night to pass on his child to a friend so save the child from the evil hands of Kansa. So, technically, Maiya Yashodha and Nanda of Gokul region of Mathura were the foster parents of Lord Krishna.
Now this Lord Krishna was a wonder child and his skills were noticed since childhood only. People started believing that this small boy named Krishna is among the commoners to save them from all tumultuous situations. Slowly, people of Nandgaon started celebrating the birth of Krishna in a grand way as they believed this day to be a fortunate one.
We can say that this festival initially originated in Gokul and slowly engulfed the Mathura region and later on the whole Uttar Pradesh state. And now even after 1000 years, the whole country celebrates the birth of Lord Krishna as he is the epitome of love, faith, friendship, and peace.
Why do we celebrate?
The tale of Mahabharata has a lot to do with the life of Lord Krishna. During the Dharma Yuddha or righteous war between two Pandavas and Kauravas, Lord Krishna played the charioteer of Arjuna. He was counselling Arjuna on various segments of life like Dharma (righteous path), Karma (deeds), Theistic Devotion, Yogic ideals, salvation, knowledge, etc. because Arjuna was in emotional turmoil in killing his brothers and cousins. The verses mentioned in this book is often called a life guide or spiritual dictionary. Lord Krishna stated that whenever there will be prominence of evil deeds in this universe, he will reincarnate in various looks and attire to show the path of right and peace to people. The sole reason of celebrating this festival is bringing people together so that principles of unity strengthens.
Dahi Handi is another important aspect of this festival that is observed in the second day of Janmashtami. As a kid Lord Krishna was named "Makhanchor" or the one who steals butter. He used to steal butter from every household of Gokul. Dahi Handi is an event where the same butter stealing activity of Lord Krishna is narrated. An earthen pot or handi is filled with butter, clarified butter or ghee, dry fruits, and milk is suspended at a considerable height with help of ropes. All the local young guys gather to make a human pyramid and climb on each other to reach the handi and break it. This is an activity that teaches the team work principles.
0 Comments